mei 2019

2 mei 2019

Na alle regen klaarde het eind van de middag nog even op, dus toch maar een uurtje buiten spelen.
En ik kreeg nog een leuke show voorgeschoteld. Antonia kwam uit de bak gevlogen.

Ze landde op een plek waar ik hààr nog nooit eerder gezien heb: in een nisje,

Daar lag een prooirest. Na een paar kleine hapjes

nam ze het mee naar de bak.

Terwijl zij de kuikens voert komt ook Anton aangevlogen.

Hij landt op de wijzerplaat.

Oans bin zunig, dus na het voeren brengt Antonia het afgekloven restje terug naar de nis.

Daarna gaat ze naar de wijzerplaat.

Anton ziet zijn kans en gaat op zoek naar de prooirest.

Zelfs hij weet er nog wat vanaf te kluiven

en verdwijnt daarna over het bos.

Eind van de dag is alles in diepe rust....

9 mei 2019

Vanavond was het zover: de kuiken werden gering door Martin Mollet van de Werkgroep Roofvogels Nederland.
Alles opmeten, ringen en wegen. Het bleek te gaan om drie kerngezonde mannetjes.

Traditiegetrouw vlogen de ouders weer gillend rond: hun kuikens waren verdwenen. Antonia

Anton

Ook de wethouder, Armand van de Laar was aanwezig.

Dat was echter al snel afgelopen toen de kuikens werden teruggeplaatst.

En al snel werden de kuikens weer gevoerd.

10 mei 2019

Vanmiddag Anton op de staander. Hij is nog steeds alert en hield me goed in de gaten.

Een kwartiertje later ineens grote paniek. Beide valken schoten van de toren en gingen luid gillend door het luchtruim.

Ik kon in eerste instantie niet zo gauw iets ontdekken wat de onrust kon verklaren, tot ik ineens iemand op het dak van het stadhuis zag staan, vermoedelijk een van de bewoners, die daar helemaal niet mogen komen. Nadat ik haar 'vriendelijk' had verzocht weg te gaan,omdat ze daar niets te zoeken had, was ze al snel verdwenen. Pas thuis zag ik waarom.....

De valken gingen nog een kwartier door met gillen en rondvliegen

waarna de rust weerkeerde.

11 mei 2019

Even een off-dagje gehad met alleen maar slapen! Eind van de middag nog wel een uurtje bij de toren gezeten.
Antonia had net de kuikens gevoerd en toen ik bij de toren kwam zat Anton inmiddels bovenop de toren van het restant te vreten.

Daarna ging hij ermee naar de bak en probeerde nog wat te slijten.

Dat lukte niet erg, waarna hij het prooirestje wegbracht.

Hij keerde terug naar de wijzerplaat, maar niet voor lang. Na een alarmroep ging hij er weer vandoor

en ook Antonia kwam in actie.

Er scheen iets achter mij boven het bos te vliegen, want ze kwam wel heel dicht over.

Ze was echter na een minuut alweer terug en pikte Antons plekje op de wijzerplaat in.

Daar volgde een flinke poetsbeurt.

13 mei 2019

Niet zoveel te beleven vanmiddag bij de toren. Antonia zat in eerste instantie op de wijzerplaat bij de kuikens.

Later beide ouders patrouillerend rond de toren, Anton hoog in de lucht.

Ze verdwenen uit het zicht en lieten zich niet meer zien. Dan maar een paring van de Meerkoeten, die al jaren in de
stadhuisvijver jongen proberen te krijgen, maar daar pas één keer in geslaagd zijn. Meestal zinkt het nest al snel.

14 mei 2019

Nog even een uurtje bij de toren na het werk. Beide ouders lieten zich goed zien. Ze laten de kuikens steeds langer alleen en zorgen momenteel alleen dat ze qua eten niets tekort komen.
Anton op de wijzerplaat aan de vijverkant.

Antonia kwam met een proorest aanvliegen

en brengt hem weg aan de boskant onder de wijzerplaat.

Daarna vliegt ze door naar het ijzerwerk

en niet veel later naar de wijzerplaat aan de vijverkant, waar Anton intussen verdwenen is.

Die gaat maar eens op zoek naar wat eetbaars op verschillende plekken op de toren.

Vanaf het ijzerwerk laat hij zich naar beneden dwarrelen

en komt bij de prooi terecht.
Hij eet er iets van

en gaat daarna de kuikens voeren.

15 mei 2019

In het langsrijden vandaag de kuikens voor het eerst op de rand gezien.

Van 1 tot kwart voor zes bij de toren gezeten, maar er was maar weinig te beleven. Ik ben er wel achter gekomen waar de jonge Nijlgansjes blijven.

Antonia had een luie middag. Ze kwam aanvliegen

en verdween al snel achter de wijzerplaat

waar ze de rest van de middag bleef zitten. Zelfs een duif die in een nisje kwam zitten liep geen gevaar.

Anton was heel iets actiever. Die kwam zowaar twee keer kort op de toren zitten.

Opvallend dat er al die tijd geen voedering is geweest.

18 mei 2019

In de morgen zat Antonia op de kerktoren en hield Anton de wacht vanaf de antenne.

De kuikens laten zich steeds vaker op de rand zien.

Wat een middagje bij de toren vandaag! In eerste instantie lijkt er nog niets aan de hand. Antonia komt met hoge snelheid naar de toren gevlogen.

Ze neemt plaats op de staander en begint gelijk te schreeuwen.

Er komt een traumahelicopter aangevlogen en die komt wel héél dicht langs de toren. Hij blijkt te landen op het
parkeerterrein van het stadhuis.

Antonia vertrekt.

Zo'n tien minuten later vertrekt de traumaheli weer en gaat weer pal voor de toren langs.

Nog geen minuut later komt Antonia aanvliegen met een vette prooi. Ze landt bovenop de toren, maar heeft geen rust om
te gaan plukken. Er komt ook nog een politiehelicopter een flinke tijd om de toren cirkelen.


Antonia wordt er nerveus van en kiest de hoogste uitkijkpost.

Als ook die helicopter eindelijk vertrokken is moet Antonia zich even afreageren....

...ze gaat eens even flink achter de Meeuwen aan.

In de tussentijd heeft Anton zich over de prooi ontfermd. Meestal krijgt hij niet de kans het lekkerste gedeelte op te vreten.
Als hij genoeg heeft gevreten vliegt hij met de rest naar de bak en begint te voeren.

Niet veel later komt ook Antonia naar de bak gevlogen. Ook zij heeft iets bij zich. Geen idee wat het is, het lijkt wel een
boterham :) Als ze ziet dat Anton al aan het voeren is laat ze het vallen en neemt het voeren over.


Anton mag weer gaan.
Terwijl ze aan het voeren is vliegt er ook nog een tweede kalenderjaar mannetje langs.

Een half uurtje later wordt de prooirest afgevoerd.

22 mei 2019

's Morgens:
De kuikens laten zich steeds vaker op de rand zien en verkennen zo de wijde wereld.

Het zal nu niet lang meer duren voor ze de grote sprong wagen.
Antonia houdt vanaf de staander een oogje in het zeil.

's Middags was Antonia aan het voeren toen ik bij de toren aankwam.
Een half uurtje later  werd het restant afgevoerd.

Anton komt ook richting toren

en gaat toezicht houden vanaf de staander.

Antonia komt weer terug

Regelmatig valt Anton vanaf zijn hoge uitkijkplekje uit naar de meeuwen die te dicht bij de toren komen.

Een jong komt naar de hoek van de wijzerplaat en begint daar hard te wapperen.

Als ik richting huis ga zie ik Anton net op de kerk arriveren. Van daaruit blijft hij de toren goed in de gaten houden.

23 mei 2019

's Morgens om half zeven drie kuikens op de wijzerplaat en Antonia op de wijzerplaat ernaast.

Anton hield de boel vanaf de kerk in de gaten.

Eind van de middag hield Antonia de juvenielen gezelschap,

als ze echter een Buizerd langs ziet vliegen gaat ze erop af.

Ze wordt door één van de jongen nagekeken.

Ze keert terug op de staander.

Anton arriveert met een prooi, maar wil er eerst zelf van eten. Hij begint bovenop de toren te plukken.
Daar is Antonia het niet mee eens en ze gaat schreeuwend rond de toren.

De jongen hopen dat ze wat kan lospeuteren.

Anton laat zich echter niet verleiden.

Hij neemt de prooi mee richting nieuwe stadhuis.

Jammer maar helaas.

25 mei 2019

Bij aankomst vanmiddag Antonia op de wijzerplaat aan de boskant.

Na even poetsen vloog ze af.

Dit jaar hele brave kuikens. Ze bivakkeren al een dag of vijf op de wijzerplaat zonder gekke valpartijen en niet geplande vluchten. Dat geeft ze de kans om goed te oefenen met de vleugels en de vleugelspieren sterker te maken.

Antonia kwam nog even op de staander zitten.

Iets later haar samen met Anton hoog in de lucht zien cirkelen, zowel bij de toren als bij de kerk.

26 mei 2019

Eind van de middag nog even bij de toren langs gegaan. Er stond een flink hapje wind en met de jongen op de rand wordt het dan toch listig. Op de webcam had ik ze alle drie nog gezien en bij de toren grote rust. Ook de ouders hielden zich schuil op de toren.

Na een uurtje zag ik ineens iets bewegen op het dak van het stadhuis. Het bleek één van de jongen te zijn! Afgevlogen of afgewaaid? In ieder geval had hij het wel naar zijn zin.

De volgende vond het ook wel interessant daar op het dak. Vanavond nog of morgen?

Het is in ieder geval behoorlijk vermoeiend al die nieuwe indrukken!

27 mei 2019

Natuurlijk spannend vandaag. Hoe zou het met het uitgevlogen jong gaan? Vanmorgen voor het werk gaan kijken, maar niets gezien. Tussen de middag nogmaals een rondje gelopen, maar weer niks. Ook nog even een controleronde gemaakt door de stadhuistuin, maar van daaruit alleen Antonia op de toren gezien.

Eind van de middag weer present. Nu had ik meer geluk. Twee jongen op de rand en Antonia kwam met een duif aanvliegen.

Ze liet haar prooi echter in de steek om wat meeuwen aan te vallen die te laag over het dak vlogen. Dat was een gunstig teken.
Waarschijnlijk zat het jonge mannetje dus nog op het dak.

Ze keerde terug naar de toren, waar Anton zich intussen over de prooi ontfermd had.

Eindelijk verschijnt het uitgevlogen mannetje weer bij de rand

tot grote vreugde van de achterblijvers bij de bak.

Antonia komt op de wijzerplaat aan de boskant zitten

en speelt kiekeboe met een jong bij de bak.

Anton gaat met de prooi naar de bak

en Antonia gaat uit de toren ook een prooirest halen.

Daarmee vliegt ze naar de wijzerplaat aan de vijverkant.

Ze heeft echter geen rust en gaat gelijk de lucht weer in.

(Pas thuis zie ik dat het manneke van het dak daar al rondvliegt)

Antonia vliegt terug naar de bak

en het jong laat zich weer aan de rand van het dak zien.

Ineens gaat hij de lucht in en vliegt een paar rondjes.

Daarna wil hij landen boven de wijzerplaat,

maar dan moet je natuurlijk wel voor je blijven kijken!

Hij komt terecht op de grote klok en klauwt zich vast aan het net.

Na een beetje fladderen en klauteren komt hij bovenop de klok terecht.

Daar blijft hij anderhalf uur zitten en bijkomen.

Dan verzamelt hij moed en vliegt keurig af.

Na een rondje vliegen landt hij een etage boven de bak in de toren.

Als ik het goed gezien heb werd hij 's avonds in de bak gevoerd door Antonia.

28 mei 2019

Vanmiddag bijtijds bij de toren om te kijken hoe de jongen de flinke regenbuien doorstaan hadden. Regelmatig twee jongen wapperend op de wijzerplaat, maar van jong drie niets te bekennen.

Ook een controlerondje door de tuin leverde niets op, alleen een plaatje van een jong op de wijzerplaat.

Anton arriveert

en neemt plaats op de antenne.

Dat lokt gelijk reacties uit vanaf de wijzerplaat.

Onverwachte bezoeker in de vorm van een Kuifparkiet.

Antonia arriveert met prooi,

maar brengt hem alleen naar de toren.

Daarna gaat ze het dak weer vrij maken van meeuwen.

Toch zie ik gepluk vanuit de toren en ga eens kijken waar dat vandaan komt. Ik vind niet de plukker, maar wel het derde jong dat op zijn dooie gemak op een zender zit te pitten.

Antonia is nog het actiefst van allemaal. Eerst gaat ze naar de hoogste top van de toren.

Daarna nog even op de wijzerplaat aan de vijverkant

en dan door naar de wijzerplaat aan de GS-laan.

Verder niets te beleven. De twee bakzitters lijken nog niet van plan uit te vliegen.
Nog steeds vier jonge Gansjes die groeien als kool.

Op de terugweg Anton terug gevonden op de kerk.

29 mei 2019

Vanmorgen eerst een controlerondje gemaakt. Twee jongen op de toren en 1 lag te tukken op de wijzerplaat.

in ieder geval één jong meer uitgevlogen, maar ik kon geen ringen zien.
's Middags veel vliegbewegingen van alle jongen en ook de ouders waren attent aanwezig.

En het vliegen gaat prima, alleen het landen levert nog weleens problemen op. Dan springt een ouder even bij.

Eind van de middag keerde de rust terug.

30 mei 2019

Het leek in eerste instantie niet veel te worden. Geen valk te zien, flinke wind en de zon verdween ook regelmatig.
Tot er na een half uurtje ineens een hoop gekrijs vanaf het dak van het stadhuis klonk. Twee jonkies vochten om een
plekje op de schoorsteenpijp. Eén lukte dat wel.

Hij poseerde een tijd lang geweldig...

tot nummer twee er weer bij kwam

en hij niet wist hoe snel hij moest maken dat hij weg kwam.

Nummer twee mocht poseren.

Daarna volgde er een half uurtje van flink vliegen door de jongen,

Antonia kwam ook nog aan met prooi.

Alle jongen kwamen gelijk naar de toren toe.

Ondanks de wind vliegen ze behoorlijk goed.

Antonia laat de prooi even voor wat het is en contoleert of alles goed gaat.

Ook Anton komt naar de toren.

Alarm van Antonia: een Ooievaar komt gevaarlijk dicht langs de toren vliegen. Beide ouders gaan er achteraan.

De Ooievaar heb ik na de vrije val niet meer gezien....

Antonia wel. Die ging op haar gemaak zitten vreten onder de wijzerplaat.

Daarna bracht ze het restant naar de bak

en werd het weer rustig.

31 mei 2019

Het eerste bezoekje vanmorgen vroeg leverde al gelijk een leuk schouwspel op. Helaas is het licht 's morgens niet optimaal.
Antonia zat met een krijsend jong bovenop de toren te vreten.

Ook Anton en het laatste jong kwamen er even bij, zodat de hele familie compleet was op de toren.

Aan de dikke kroppen te zien hadden ze alle drie ook flink gegeten.
Als alles volgevreten is kruipen ze gezellig bij elkaar op een staander

en brengt Antonia de prooirest weg.

Dat was niet helemaal de bedoeling! Er wordt luid geprotesteerd en één voor één vliegen de jongen af

om zich weer bij Antonia op de wijzerplaat te voegen.

Daar wordt nog even verder gegeten.

Antonia piept er even tussenuit als ze het zat is

en tegen de tijd dat ze terugkomt is het stel voldaan.

's Middags in eerste instantie erg rustig. Twee keer een jong even zien vliegen

en ook Antonia vloog even rond.

Anton arriveerde met een prooi, met achter zich aan Antonia.

Apart genoeg nam Anton de prooi weer mee nadat hij genoeg gegeten had.

Antonia controleerde de toren nog even of de prooi echt weg was.

De Ooievaar heeft zijn lesje gisteren nog niet geleerd, maar kwam er vandaag goed mee weg.

Als ik na vier uur bankzitten bijna weg wil gaan komt er ineens beweging in.

En als er eentje begint, volgt de rest vanzelf.

Een kwartiertje sport en spel volgt.

De oudjes doen het nog best, want met haar minstens elf jaren deed Antonia nog volop mee!

Na het kwartiertje spelen verdwenen de jongen weer uitgeput in de toren.

Anton deed niet mee en zat op zijn gemak op de kerk.