Slechtvalken Rijswijk

juli 2014

1 juli 2014
Druk, druk, druk op het werk in de laatste weken voor de vakantie, dus alleen zo af en toe een blik op de
valken kunnen werpen. Zo af en toe heb je dan geluk als je ze ook nog ziet!
Zoals gistermorgen vroeg toen Antonia op de toren zat te vreten




en het jonge mannetje eronder zat te krijsen.


Vanmiddag reed ik langs het belastingkantoor en ook daar het jonge mannetje gezien dat van een oude
prooi zat te vreten.


Hopelijk morgen op mijn vrije dag meer!

2 juli 2014
's Morgens vroeg zijn moeder


en zoon aanwezig op de toren.


Als ik halverwege de middag daar terug kom heeft Antonia zich verscholen


en zit het jonge mannetje bovenop de toren aan de vijverkant.




Even later landt ook het jonge vrouwtje op het ijzerwerk.


Na een rondje vliegen landt ze naast haar broertje




Lief!




Ze heeft echter geen rust en vliegt weer een paar ronden






waarna ze bij moeders landt.


Broertje blijft lekker doorslapen.


Het blijft anderhalf uur rustig op de toren en dan verschijnt zus weer aan de zijkant.


Alle actie komt van haar, want ze begint wederom te vliegen.






Landt weer bij broertje


en verdwijnt dan richting Plaspoelpolder.


Broertje is inmiddels wel wakker, maar onderneemt niets.

5 juli 2014
Pffff, wat een middag en avond! In eerste instantie was er niets te beleven bij de toren, maar na een
kort uitstapje naar Te Werve ging het los. Antonia kwam aanvliegen




waarna het jonge vrouwtje op het stadhuis begon te krijsen. Eerst was alleen het kopje te zien,


maar even later kwam ze mooi poseren. Aan de voorkant




en later aan de zijkant.


Ze heeft duidelijk honger, want ze blijft krijsen.


Ineens is ze verdwenen. Ik besluit om even op het bankje te gaan zitten en wat te drinken. Ik heb nog maar net mijn tas
neergezet als ik vanuit mijn ooghoek iets op de straat zie.
Het jonge vrouwtje heeft een duif gevangen en die boven de straat laten vallen. Die ga je dan halen,




want dat is natuurlijk zonde!
Als er mensen aankomen gaat ze er vandoor en besluit ik te duif in het gras te gooien. Een stuk veiliger dan op de straat.
Er volgt een half uurtje boomhoppen. Ze probeert de duif goed in de gaten te houden.

Als ze uiteindelijk in een boom bij de schouwburg landt en daar op haar gemak blijft zitten, besluit ik maar naar huis te gaan.

Ik had in de tussentijd een collega-fotograaf ingeseind dat er mooie foto's te maken waren en als ik een telefoontje krijg dat
er wel heel leuke dingen te zien zijn, ga ik toch nog maar even terug.
Het vrouwtje zit op het dak van het stadhuis.

We stellen ons verdekt op bij de duif en inderdaad doet ze verschillende pogingen de duif op te pakken.
Ze eindigen allemaal weer in een boom.

Eindelijk landt ze toch bij de duif en begint te vreten.

Mantelen van de prooi

en dat blijkt geen overbodige luxe! De familie Nijlgans komt 10 man sterk op IB af.

Ze verzet zich fel

en weet de aanvaller te verjagen. Maar ze gaat er zelf toch ook vandoor.

Ze landt in een boom

en gaat van daaruit door naar het dak van het stadhuis.

Anton komt ook nog even kijken

En als ik weer kijk is IB verdwenen. Tijd om écht naar huis te gaan.

18 juli 2014
Het begint er nu toch wel op te lijken dat de jongen vertrokken zijn. De afgelopen veertien dagen
heb ik ze niet één keer gezien. Ook Antonia heb ik in die tijd pas één keer gezien.
De enige die ik op mijn rondes nog wel eens tegen kom is Anton. Die zit regelmatig op het nieuwe stadhuis.


24 juli 2014
Na een laatste tuincheck van de binnentuin van het stadhuis was ik vanmiddag op weg naar Henk Slegten om de sleutel
terug te geven toen ik langs het belastingkantoor reed. Automatisch check ik dan altijd even de gevels. Aan de winkelkant
zie ik ineens een valk zitten. Antonia?
Gauw de scooter neergezet en een foto gemaakt. Het blijkt het jonge vrouwtje te zijn!


Ze vliegt even op en landt iets verder aan de straatkant.






Ik installeer me in het parkje er tegenover, maar dat was iets te optimistisch. Ze draait een beetje en
duikt dan achter de rand uit het zicht. Ik zie haar ook niet meer terug.


30 juli 2014
Het is al een flink tijdje geleden dat ik Antonia had gezien. Zondag zag ik haar in het langsrijden op het belastingkantoor zitten.
Vanavond reed ik weer een ronde door Rijswijk, maar nergens een valk te bekennen.
Tot ik terug rijd richting huis. Ineens zie ik Antonia op de toren van de voormalige Benedictuskerk zitten.


Dat natuurlijk even van dichtbij bekeken, hoewel het geen makkelijke plek is om te staan.




Dan maar gewoon in de middenberm. Vooral met dit prachtige avondlicht een lust voor het oog.





Antonia denkt er echter iets anders over aan haar blik te zien

en gaat er vandoor.