Varia september 2016
3 september 2016
Voortaan toch maar even Waarneming checken voor ik ergens naar toe ga....
De laatste keer dat ik naar de Groene Jonker ging was er niet zoveel te zien en was het erg rustig. Na de droge periode
hoopte ik dat er wat meer te zien zou zijn wat betreft steltlopertjes. Zoals gewoonlijk was ik al vrij vroeg op pad, maar bij
de Groene Jonker aangekomen kon ik nog maar net mijn auto kwijt. En dat terwijl het weer nou niet echt geweldig was.
Zwaar bewolkt en zo af en toe viel er wat regen.
Toch welgemoed op pad gegaan en bewust voor het gedeelte gekozen waar de massa niet stond.
Al snel een Bruine Kiekendief
Overvliegende Lepelaar.
Watersnippen
Gelukkig brak na enige tijd toch zo af en toe het zonnetje door. Dan ziet het er gelijk een stuk vrolijker uit.
Als ik een steltlopertje heb gefotografeerd zie ik in het hoekje van de foto een roofvogel zitten. De foto was waardeloos,
maar mijn aandacht is getrokken. Er blijkt een jonge Slechtvalk op de slikplaat te zitten.
Vermoedelijk tweede kalenderjaar vrouwtje. Wel wit en gestreept, maar de rug is nog behoorlijk bruin.
Anderhalf uur lang kon ik op mijn dooie gemak hiernaar kijken. Er werd alleen zo af en toe gerekt en gestrekt,
gepoetst en gewisseld van uitzicht.
(geen ring)
Ik ben betrapt!
Uiteindelijk ging ze er vandoor.
Aan steltlopertjes vandaag geen gebrek, hoewel nog niet zoveel als andere jaren.
Bosruiter
samen met een Bontbekplevier.
Beetje vaag: zijn het soepganzen of jonge Sneeuwganzen?
Witte Kwikstaarten
Krombekstrandloper
Ook hier een aparte jonge Bruine Kiekendief met een soort monnikskruintje.
Grote verscheidenheid aan watervogels, waaronder Grutto's, Zomertalingen, Slobeenden etc.
Oeverloper
Uiteindelijk kom ik bij een plasje waar ik de Gestreepte Strandloper tegenkom. Helemaal voor mij alleen,
terwijl in een ander gedeelte iedereen daar naar loopt te zoeken!
Gauw de nodige plaatjes gemaakt, want dit kan nooit lang duren.
Samen met wat Kieviten en Bosruiters.
Als er langzaamaan steeds meer fotografen bijkomen ga ik richting uitgang. Daar nog een Watersnip.
Het leukst waren echter de drie Kemphaantjes die daar dicht bij het riet rondscharrelden en bepaald niet
afgeschrikt werden door een fototoestel.
Deze spande echter de kroon. Die wilde wel heel graag op de foto en kwam in looppas mijn richting uit.
Moest zelfs mijn lens instellen op anderhalve meter op hem er op te krijgen.
Sta ik er al mooi op?
Joepie!
Dan kan ik weer verder!